بررسی قابلیت بقای سلول‏های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی بر روی داربست‏های طبیعی به‏عنوان محیط رشد مناسب

هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی دو داربست پلاسمای غنی شده از پلاکت  (PRP)و فیبرین گلو در ایجاد محیط مناسب جهت رشد سلول‏های بنیادی مزانشیمی می‏باشد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه، آماده سازی دو داربست PRP و فیبرین گلو انجام پذیرفت و سلول‏های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی جداسازی شد. مزانشیمی بودن سلول‏ها با مارکرهای سطحی مزانشیمی به‏روش فلوسایتومتری بررسی شد.  سپس، سلول‏های بنیادی تکثیر شده و در مرحله پاساژ سه به‏طور جداگانه بر روی این دو داربست کشت شد و پس از گذشت 48 ساعت از کشت سلول‏ها بر روی داربست‏ها، ارزیابی توانایی زنده ماندن سلول‏ها توسط تست MTT به‏عمل آمد. نتایج: آنالیز فلوسایتومتری نشان داد که سلول‏های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی، نشانگرهای سطحی CD44، CD90 و CD105  را بیان می‏کنند. همچنین، نتایج این مطالعه نشان داد که PRP فعال نسبت به فیبرین گلو می‏تواند محیط مناسب‏تری را به‏منظور توانایی بقا و تکثیر سلول‏های بنیادی مزانشیمی ایجاد نماید. نتیجه گیری: به‏نظر می‏رسد استفاده از داربست‏های مشتق شده از PRP می‏تواند به‏عنوان محافظی به‏منظور رشد سلول‏های بنیادی مزانشیمی برای توسعه استراتژی‏های کارا و جدید در مهندسی بافت و طب ترمیمی مورد استفاده قرار گیرد.